SPPN Żoliborz - Zarząd Dróg Miejskich odpowiada

Otrzymaliśmy list od pana Jarosława Stawickiego, który stawia fundamentalne pytania dotyczące Strefy Płatnego Parkowania Niestrzeżonego na Żoliborzu (SPPN- samochód nie jest fanaberią posiadacza). Postanowiliśmy wysłać do Zarządu Dróg Miejskich te pytania. Oto odpowiedzi, jakie otrzymaliśmy od Mikołaja Pieńkosa Naczelnika Wydziału Komunikacji Społecznej:

Czy przed podjęciem decyzji była zrobiona analiza potrzeb mieszkańców? Dane Wydziału Rejestracji Pojazdów / CEP mogą (mogły?) ułatwić zadanie, czyli porównanie tak otrzymanej liczby zarejestrowanych pojazdów z ilością miejsc parkingowych.
(Zarząd Dróg Miejskich odpowiada) Po pierwsze – nie została podjęta żadna decyzja. Decyzję o ewentualnym objęciu Żoliborza strefą płatnego parkowania może podjąć wyłącznie Rada m.st. Warszawy. Przed podjęciem tak ważnej decyzji konieczna jest wnikliwa analiza obecnej sytuacji i potrzeb mieszkańców. Taka analiza właśnie trwa. Rozpoczęliśmy ją od zinwentaryzowania wszystkich miejsc, w których parkują samochody na drogach publicznych w całej dzielnicy. Następnie wykonaliśmy kilkadziesiąt tysięcy kilometrów objazdów po tych ulicach, każdą z nich co najmniej 2 razy na godzinę o każdej porze dnia i nocy, przez ok. miesiąc. Zebraliśmy dane o kilkuset tysiącach parkujących pojazdów, które posłużyły do określenia tego, jak długo, jak często i o jakich porach parkują poszczególne auta.

Jeżeli taka analiza była dokonana, proszę o informację, jaki jest bilans samochodów zarejestrowanych wobec aktualnych możliwości ich parkowania.
Strefa płatnego parkowania obejmuje tylko drogi publiczne. Nie obejmuje parkowania na drogach wewnętrznych, parkingach osiedlowych, podwórkach, prywatnych garażach itd. W związku z tym strefa obejmie tylko niewielki wycinek miejsc postojowych w dzielnicy. Dlatego porównywanie liczby wszystkich pojazdów z liczbą miejsc w SPPN, stanowiącą tylko wycinek bazy parkingowej w dzielnicy, nie daje żadnego oglądu na sytuację parkingową. Ponadto, dane o których mowa nie mają zbyt wiele wspólnego z rzeczywistą liczbą pojazdów mieszkańców Żoliborza. Pytanie podstawowe brzmi – czemu miałaby służyć taka analiza? Jasnym jest, że na Żoliborzu jest deficyt miejsc postojowych. Jasnym jest też, że na Żoliborzu potrzebują parkować również osoby spoza dzielnicy – np. załatwiające sprawy, robiące zakupy, korzystające z usług, odwiedzające rodzinę. Dlatego zaproponowany przez nas sposób badania (zliczenie realnej liczby parkujących aut i oszacowanie ile z nich to potencjalni mieszkańcy), jest naszym zdaniem bardziej prawdziwy.

Jakie przesłanki stały za likwidacją miejsc parkingowych w okolicach pl. Henkla, ul. Trentowskiego, Wyspiańskiego i innych?

To jakieś nieporozumienie. Nie zamierzamy likwidować żadnych miejsc postojowych. Na pl. Henkla, ul. Trentowskiego, Wyspiańskiego nie ma obecnie wyznaczonych miejsc postojowych – część samochodów parkuje na zasadach ogólnych, zaś część wbrew przepisom. Wprowadzenie SPPN nie ma na celu zmieniać tej sytuacji. Wyeliminowany zostanie tylko postój na skrzyżowaniach i przejściach dla pieszych, który jest nielegalny i niebezpieczny. Pozostałym osobom proponujemy „status quo” czyli pozostawienie istniejących reguł. Dodatkową zmianą na plus może być wprowadzenie na niektórych ulicach ruchu jednokierunkowego (dzięki czemu jest więcej przestrzeni dostępnej do parkowania) lub wprowadzenie „stref dla mieszkańców” czyli zakaz postoju dla pojazdów bez identyfikatora mieszkańca.

Czy istnieją plany zastąpienia likwidowanych miejsc parkingowych innymi?
Celem projektu jest dopuszczenie parkowania maksymalnej liczby pojazdów, z zachowaniem oczywiście obowiązujących przepisów i zasad bezpieczeństwa. Natomiast dostępność tych miejsc powinna wzrosnąć dzięki wprowadzeniu SPPN. Opłaty mają zniechęcić część kierowców do traktowania Żoliborza jako darmowego parkingu przesiadkowego w drodze do pracy. Wprowadzenie „stref dla mieszkańców” również powinno dać taki efekt.

Dlaczego zamierza się uniemożliwić parkowanie wzdłuż ulic tam, gdzie nie ma ku temu przeszkód (np. ul. Trentowskiego)?
To znów jakaś pomyłka. Jeżeli gdzieś da się legalnie parkować, na pewno nie będziemy takiej możliwości blokować. Nie miałoby to żadnego sensu, bo celem jest poprawa a nie pogorszenie sytuacji parkingowej.

Czy którakolwiek z osób, które podjęły decyzję mieszkają w okolicy, o której decydowali?
Tak jak pisałem – decyzję podejmą radni m.st. Warszawy, wybrani w demokratycznych wyborach przez mieszkańców.

Jeżeli abonament parkingowy ma być ważny w odległości 150 m. od adresu zamieszkania, jaką dają Państwo możliwość postoju mieszkańcom Strefy nr 3 (a także innych) zabierając im miejsca parkingowe położone nawet w większej niż 150 m. odległości?
Nie chcemy wprowadzać zasady 150 m dla abonamentów na Żoliborzu. Nie miałoby to żadnego sensu przy takiej zabudowie, jaka dominuje w tej dzielnicy. Proponujemy by abonament uprawniał mieszkańca do bezpłatnego postoju na większym obszarze, podobnym do podobszarów na jakie podzieliliśmy dzielnicę na potrzeby konsultacji społecznych.

Dlaczego w miejscach, gdzie można umożliwić parkowanie skośne przy zachowaniu 1,5 m. chodnika dla pieszych, nakazuje się parkowanie równoległe (np. ul. Krasińskiego od pl. Wilsona do ul Popiełuszki)?
Zgodnie z przepisami przy wyznaczonych miejscach postojowych chodnik powinien mieć 2 m szerokości. Są też inne zasady których musimy się trzymać – wymiary jezdni manewrowych i miejsc postojowych. Natomiast nie wykluczamy żadnych zmian w projekcie. Jeżeli mieszkańcy widzą gdzieś możliwość korekt, prosimy o złożenie takiej uwagi za pomocą formularza elektronicznegootwiera się w nowej karcie lub mailowo na adres [email protected] do 20 listopada 2020 r.

Pan Jarosław zadał jeszcze jedno pytanie trochę wybiegające poza kwestię SPPN. Poświęcimy temu pytaniu w najbliższym czasie osobny tekst.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: