Jakub Tomasz Nowakowski, znany pod pseudonimami „Tomek” i „Tomasz”, urodził się 4 grudnia 1924 roku w Warszawie. Był polskim zoologiem, doktorem nauk biologicznych, a także działaczem konspiracji niepodległościowej w czasie II wojny światowej. Uczestniczył w powstaniu warszawskim, osiągając stopień majora Wojska Polskiego w stanie spoczynku.

Pochodził z rodziny o artystycznych tradycjach. Jego ojcem był znany malarz i grafik Bogdan Bartłomiej Nowakowski (1887–1945), a matką Zofia z domu Dydzińska. Jakub miał siostrę, Wandę Janicką (1923–2023), która również brała udział w powstaniu warszawskim.

Przed wojną Jakub uczęszczał do warszawskiej Szkoły Rodziny Wojskowej, a następnie do Publicznej Szkoły Powszechnej im. Adama Skwarczyńskiego. W chwili wybuchu II wojny światowej był uczniem Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Tadeusza Czackiego w Warszawie.

Od lutego 1942 roku zaangażował się w działalność konspiracyjną, początkowo w młodzieżowej organizacji PET, a później w Szarych Szeregach. Był członkiem Hufca „Centrum” („CR”), 5. drużyny CR-500. Przed wybuchem powstania warszawskiego otrzymał przydział do I plutonu 1. kompanii „Maciek” Batalionu „Zośka” w strukturach Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej.

Podczas powstania warszawskiego, z powodu odcięcia Żoliborza, nie mógł dotrzeć na miejsce zgrupowania swojej jednostki. W związku z tym walczył w plutonie 226 Zgrupowania „Żniwiarz” w II Obwodzie „Żywiciel” (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu AK. Brał udział w wielu zaciętych walkach, w tym w ataku na Dworzec Gdański, gdzie próbowano połączyć siły Żoliborza ze Starym Miastem.

Po upadku powstania Jakub Tomasz Nowakowski trafił do niemieckiej niewoli. Był więźniem Stalagu XI A Altengrabow, gdzie oznaczono go numerem 45570.

Jego życie to świadectwo niezłomności, odwagi i pasji, które przejawiał zarówno jako naukowiec, jak i żołnierz walczący o wolność Polski.

Jako redakcja życzymy zdrowia i wszelkiej pomyślności na kolejne 100 lat.

Czytaj również: