Żoliborskie ścieżki...rowerowe

Czy ktoś mógłby mi wytłumaczyć do czego służą te jakże wspaniale pokazane na ostatnim zdjęciu wysepki w al. Wojska Polskiego? Powstały przy każdym skrzyżowaniu zabierając miejsca parkingowe. Obiło mi się o uszy, że mają polepszyć bezpieczeństwo, tylko jak?

W skrócie pieszy wchodzący na pasy, rowerzysta czy samochód wyjeżdżający z bocznej uliczki są lepiej widoczni. Poza tym, nie ma mowy o zabieraniu żadnych miejsc parkingowych, bo w tych miejscach nigdy ich nie było. 10 m przed skrzyżowaniem nie wolno parkować - zabraniają tego przepisy.

Gdyby pan Sergiusz Kornatowski znał się choć trochę na problematyce, którą porusza, wiedziałby, że pas rowerowy - taki jak ten na Wojska Polskiego - to najbezpieczniejsze rozwiązanie komunikacyjne dla rowerzystów. Na pasie rowerzysta jest dobrze widoczny dla kierowcy auta, co ma znaczenia przede wszystkim przy skręcaniu. Przykładu nie trzeba daleko szukać - kierowcy skręcający z Popiełuszki w Wojska Polskiego na "zielonej strzałce" nagminnie wymuszają pierwszeństwo na jadących przejazdem rowerowym rowerzystach, którzy mają zielone. Gdyby na wiadukcie były pasy, rowerzysta pozostawałby cały czas dobrze widoczny i nie byłoby tego problemu. Kolejną zaletą pasów rowerowych na Wojska Polskiego jest to, że zwężono pas dla aut, co przyczyniło się do uspokojenia ruchu. Na rzeczonej ulicy są zebry bez świateł, zatem spokojna jazda kierowców jest istotna dla bezpieczeństwa pieszych. Do tego, dobudowane przy skrzyżowaniach wyspy utrudniają nielegalne parkowanie i dodatkowo poprawiają bezpieczeństwo wszystkich użytkowników dróg. Ponadto, w przeciwieństwie do dróg rowerowych wydzielonych z chodnika, pasy rowerowe nie generują konfliktów z pieszymi. Jest to zatem duży sukces, że Warszawa w końcu przekonała się do tego rozwiązania, od lat stosowanego na Zachodzie. Na małych uliczkach, takich jak Czarnieckiego, nie ma natomiast potrzeby wydzielania osobnej przestrzeni dla rowerzystów. Gdy ruch samochodowy jest spokojny, rowerzyści mogą bezpiecznie jeździć razem z autami. Postulat pana Kornatowskiego by na Czarneckiego i Hauke Bosaka budować infrastrukturę rowerową jest zatem bezsensowny, wynika z ignorancji albo ze złej woli. Podobnie, z ignorancji bądź zlej woli wynika pomysł budowania dróg rowerowych kosztem trawników między jezdniami. Główną wadą takiego rozwiązania - poza znacznie wyższymi kosztami inwestycji i betonowaniem zieleni - jest niemożliwość wygodnego skomunikowania takiej trasy z jezdniami ul. Popiełuszki i brak możliwości jazdy na wprost przez plac Inwalidów. Powstałaby ścieżka krótka i nieużyteczna. Odpowiem też na ostatnie pytanie pana Kornatowskiego - chodzi o to, żeby budować bezpieczną i wygodna infrastrukturę rowerową, a pasy na Wojska Polskiego są tego przykładem. W ramach budżetu partycypacyjnego w przyszłym roku pasy pojawią się na Krasińskiego, są tez wstępne plany, by wymalować je na Mickiewicza w dół od Placu Wilsona. Mniejsze żoliborskie uliczki zostawmy w spokoju - dbając przy okazji o to, by ruch był tam spokojny, a piesi mogli wygodnie poruszać się chodnikami.