Żoliborska aleja Wojska Polskiego – najszersza ulica przedwojennej Warszawy – dziś sprawia wrażenie miejsca o niewykorzystanym potencjale frapującego układu urbanistycznego. Owa esplanada stała się przedmiotem projektowych rozważań grupy uczniów z Gimnazjum nr 55 im. Jana Bytnara ps. „Rudy” , którzy w ramach programu „Kształtowanie Przestrzeni” postanowili pochylić się nad najbliższym otoczeniem swojej szkoły i przeanalizować rzeczywiste możliwości wykorzystania tego miejsca z korzyścią dla Żoliborzan oraz pozostałych mieszkańców Stolicy. Grupa gimnazjalistów, pod kierownictwem pani Małgorzaty Bartel – nauczycielki plastyki, starała się stworzyć koncepcję, mającą na celu ożywienie, obfitującej w zieleń przestrzeni wzdłuż osi ciągnącej się od placu Grunwaldzkiego aż po Cytadelę. Zespół projektowy w składzie: Mikołaj Buchalik, Wiktoria Gawrońska, Natalia Ambroziak, Inga Jodziewicz, Gabriela Nida i Weronika Grochowska rozpoczął pracę od kilku spacerów rozpoznawczych, które pozwoliły na wyciągnięcie ogólnych wniosków i dokonanie wnikliwej oceny terenu – jasnego podziału na bezsporne, godne podkreślenia walory oraz mankamenty, wymagające eliminacji. Według gimnazjalistów aleja swą atrakcyjność w znacznej mierze zawdzięcza bogatej szacie roślinnej. Mimo, że łączy dwie ruchliwe arterie komunikacyjne – plac Grunwaldzki i plac Inwalidów – dzięki kameralnej zabudowie jest strefą wolną od hałasu i spalin. Specyfika terenu sprzyja więc rozwojowi inicjatyw obywatelskich, które zdaniem uczniów gimnazjum nr 55 należy wspierać. O chęci propagowania oddolnej aktywności mieszkańców przez autorów projektu świadczy fakt, że na terenie ich szkoły co weekend odbywa się Targ Śniadaniowy. Organizacja tego typu przedsięwzięć stwarza warunki do zacieśniania więzi sąsiedzkich, co niesie za sobą rzeczywiste korzyści dla ogółu lokalnej społeczności. Wizja projektowa grupy gimnazjalistów zakładała wyrównanie terenu i położenie nowej kostki brukowej – obecnie, zdaniem młodych adeptów architektury, chodniki nie należą bowiem do równych. Ponadto, wynikające ze słusznej idei umożliwienia odpoczynku spacerowiczom, jest zwiększenie liczby stojących wzdłuż pasu zieleni ławeczek, a także odnowienie już istniejących. W ramach koncepcji ożywienia terenu alei zaproponowanej przez młodzież mieści się również pomysł stworzenia gry terenowej, dzięki której mieszkańcy całej Warszawy będą mogli lepiej poznać historię owego miejsca w aspekcie społecznym i architektonicznym. Wskutek wzrastającego tempa życia, w obecnych czasach coraz rzadziej możemy pozwolić sobie na chwilę refleksji związaną z otaczającą nas przestrzenią miejską. Zwrócenie uwagi na problemy społeczno-przestrzenne i estetyczne na przykładzie urbanistki za sprawą programów edukacyjnych takich jak „Kształtowanie Przestrzeni” jest zatem niezmiernie istotne – zwłaszcza w, ogarniętej architektonicznym chaosem, Warszawie. Bartłomiej Chlabicz
