Mieszkańcy Żoliborza popierający wniosek wg załączonej listy Sz. Pan Krzysztof Bugla Burmistrz Dzielnicy Żoliborz m. st. Warszawy Sz. Pan Adam Buława Przewodniczący Rady Dzielnicy Żoliborz m. st. Warszawa Sz. Państwo Radni Rady Dzielnicy Żoliborz m. st. Warszawy Ul. Słowackiego 6/8 01-627 Warszawa Szanowni Państwo, Zwracamy się do Rady i Zarządu Dzielnicy Żoliborz m. st. Warszawy o przeprowadzenie konsultacji społecznych w sprawie rezygnacji z planów budowy mostu w osi ulicy Krasińskiego. Prawo takie jest zapisane w § 10 ust.2 Statutu m. st. Warszawy. Konsultacje w obrębie dzielnicy m. st. Warszawy przeprowadza Zarząd Dzielnicy, m. in. z inicjatywy Rady lub samego Zarządu (§§ 13 i 14 uchwały nr LXI /1691/2013 Rady m. st. Warszawy z dnia 11 lipca 2013 r.). Uchwała powyższa przewiduje również, że konsultacje przeprowadza się na wniosek grupy co najmniej 200 mieszkańców dzielnicy posiadających czynne prawo wyborcze do Rady Dzielnicy (§ 14 ust.2 litera c tiret 3). Wnosimy o przeprowadzenie konsultacji w drodze: - zasięgnięcia opinii reprezentatywnych grup mieszkańców skupionych w Spółdzielniach i Wspólnotach Mieszkaniowych oraz właścicieli posesji zlokalizowanych w rejonie planowanej inwestycji, - pisemnego, w tym elektronicznego zbierania głosów Żoliborzan, - zbierania głosów Żoliborzan w punkcie konsultacyjnym. Prosimy, aby przygotowany plan konsultacji zawierał jasne i jednoznaczne pytanie: „Czy jesteś za rezygnacją z budowy mostu Krasińskiego?” Według naszej wiedzy, nie ma przyzwolenia społecznego na ten projekt. Uważamy, że pilne konsultacje w środowisku mieszkańców Żoliborza mają podstawowe znaczenie, gdyż ujemne skutki inwestycji w horyzoncie czasowym najbliższych kilkunastu lat (do momentu ewentualnej realizacji drugiego etapu) dotkną praktycznie tylko tę grupę warszawiaków. Uzasadnienie przeprowadzenia konsultacji Budowa trasy mostu naszym zdaniem nie rozwiąże żadnych problemów komunikacyjnych Żoliborza, przyczyni się natomiast do obniżenia jakości życia mieszkańców dużej części dzielnicy oraz zdegraduje jej niepowtarzalny, historyczny kształt i charakter. Inwestycja wygeneruje szereg negatywnych zjawisk, które przedstawiamy poniżej. Przecięcie Dzielnicy ciągiem komunikacyjnym o ogromnym natężeniu ruchu, w tym tranzytowego, zniszczy dotychczasowy układ urbanistyczno-architektoniczny, jak również naruszy tkankę społeczną mieszkańców Żoliborza. Należy przypomnieć, że układ ten i obszar jest objęty ochroną Stołecznego Konserwatora Zabytków, stanowiąc strefę wpisaną do rejestru zabytków, obejmującą „całość układu urbanistyczno-architektonicznego (system ciągów komunikacyjnych, układ kolonii, zabudowa, struktura działek, system zabytkowych fortyfikacji, układ zieleni, mała architektura)” . W przypadku projektów inwestycyjnych osób fizycznych, wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni w obszarze objętym ochroną konserwatora urząd ten jest rzeczywiście bardzo rygorystyczny. Odnośnie tak ogromnej inwestycji nie ma zastrzeżeń. W wyniku planowanej inwestycji, Plac Wilsona stanie się tylko węzłem komunikacyjnym, tracąc na zawsze szansę na pełnienie roli centrum żoliborskiego życia społecznego zintegrowanego z Parkiem Żeromskiego i dalej Kępą Potocką. Prawdopodobne poprowadzenie w późniejszym terminie linii tramwajowej aż do ulicy Broniewskiego spowoduje całkowitą zmianę charakteru ulicy Krasińskiego. Nastąpi także zniszczenie istniejącego w niej pasa zieleni oraz likwidacja wszystkich miejsc parkingowych leżących w środkowej części ulicy. Konieczne stanie się usunięcie dwóch monumentów usytuowanych na skrzyżowaniu ulic Krasińskiego i Popiełuszki. Planuje się, że teren przeznaczony pod most oraz związany z nim węzeł komunikacyjny obejmie również część Kępy Potockiej, która od dziesięcioleci stanowi miejsce rekreacji i wypoczynku Żoliborzan. Ponadto, inwestycja wchodzi w strefę „Natura 2000” i Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu powołanego rozporządzeniem Wojewody Mazowieckiego w celu ochrony wyjątkowych ekosystemów występujących na tym terenie. Obszar leży w zasięgu Systemu Przyrodniczego Warszawy wraz z korytarzem wymiany powietrza. Jak napisano w raporcie o wpływie inwestycji na środowisko „planowane przedsięwzięcie będzie w sposób znaczący oddziaływać na wszystkie komponenty środowiska, a przede wszystkim na powietrze atmosferyczne i klimat akustyczny ”. Inaczej mówiąc, wzrośnie zarówno (i tak już wysokie) zanieczyszczenie powietrza gazami i pyłami, jak i natężenie hałasu oraz drgań będących następstwem ruchu pojazdów, w tym szynowych. W rezultacie budowy z pewnością pogorszą się warunki nawiewu i regeneracji powietrza w mieście, ale szczególnie w Dzielnicy Żoliborz. W następstwie inwestycji nastąpi nieodwracalne zniszczenie zbiorowisk roślinnych na obszarze ponad 4 ha. Co na to konserwator przyrody? Oczywiście, na ulicy Krasińskiego oraz na prawym brzegu Wisły, w rejonie ulic Oliwskiej, Wysockiego i Odrowąża wykluczone są ekrany akustyczne, toteż konieczna będzie wymiana okien w elewacjach frontowych budynków zlokalizowanych przy tych ulicach. Około kilometr od skrzyżowania Wisłostrady z ulicą Krasińskiego zlokalizowany jest ośmiopasmowy most Grota-Roweckiego. Zarówno na północ, jak i na południe od ulicy Krasińskiego funkcjonują dwa mosty posiadające tory tramwajowe. Zamiast budować kolejny most wprowadzający ruch do centrum, należy skończyć trasę mostu M. Skłodowskiej-Curie zarówno na obszarze Białołęki, jak i Bielan, co zwiększy jego wykorzystanie. Tramwaj jeżdżący obecnie mostem M. Skłodowskiej – Curie skręca w kierunku Tarchomina, a długość tej trasy osiągnęła już 5,5 km. Dlaczego nie realizuje się trasy tramwajowej w kierunku Mostu Grota- Roweckiego, obok którego znajduje się pętla tramwajów jeżdżących ulicą Jagiellońską? Byłby to odcinek znacznie krótszy od już zbudowanych 5,5 km. Mieszkańcy z rejonu Pragi uzyskaliby dojazd do stacji Metro Młociny. W miejsce tego roztacza się wizję (bardzo odległą) „ułatwienia dojazdu z Targówka do stacji metra na placu Wilsona ” dzięki mostowi Krasińskiego. Już dziś wiadomo, że budowa trasy mostu Krasińskiego na wiele lat zatrzyma się w rejonie ulicy Jagiellońskiej nie dochodząc do Dzielnicy Targówek, gdyż brak będzie środków na realizację kolejnych etapów inwestycji. Tory kolejowe położone między ulicą Jagiellońską a Odrowąża skutecznie uniemożliwią wyjazd z Targówka na trasę mostu, do czasu zbudowania estakad o długości ok. 600 metrów. Uważamy, że rozsądniejsze i korzystniejsze dla mieszkańców Pragi Północ, Targówka i Bródna byłoby przyspieszenie budowy II linii metra prowadzącej w kierunku tych rejonów. Stworzyłoby to szybszy i dużo wydajniejszy system przemieszczania mieszkańców do centrum. Zamiast stwarzać złudne nadzieje na szybką inwestycję komunikacyjną, należy zadbać o bardziej zrównoważony rozwój lewo- i prawobrzeżnej Warszawy – tak, aby mieszkańcy Pragi, Targówka, Białołęki mogli w większym stopniu w swoich Dzielnicach znaleźć pracę, zdobyć wykształcenie, mieć dostęp do kultury i rozrywki. Dzięki temu ich małe ojczyzny stałyby się równie bogate w wymienione powyżej dobra jak dzielnice lewobrzeżnej Warszawy. Obecnie zarówno most M. Skłodowskiej–Curie, jak i Gdański są mało obciążone przejmując na siebie po ok. 10% ogólnego natężenia ruchu. Wskaźnik ten obniży się bardziej po uruchomieniu mostu Krasińskiego, ale czy po to budowano „Most Północny”, żeby świecił pustkami? Istotne znaczenie ma również aspekt finansowy, gdyż łączne zadłużenie Warszawy na koniec 2015 roku przekroczy 9 miliardów złotych. Tak poważna suma generuje coraz wyższe wydatki na obsługę zadłużenia. Koszt budowy mostu Krasińskiego szacowany jest na 650 milionów złotych, ale możemy założyć, że będzie znacznie wyższy. Trudno przypuszczać, że za takie pieniądze zostanie zbudowany most łukowy o całkowitej długości ponad 700 metrów, z wiaduktami dojazdowymi, 4 pasami jezdni i torami tramwajowymi. Rozpiętość samego przęsła nurtowego wyniesie 277 metrów. Obok tego konieczne jest wykonanie wiaduktu drogowego w ulicy Wybrzeże Gdyńskie, składającego się z dwóch estakad w kierunku południowym i północnym, każda po trzy pasy ruchu o długości 320 metrów. W planie jest także budowa lub przebudowa kilkudziesięciu elementów infrastruktury technicznej, w związku z realizacją mostu (sieci energetyczne, kanalizacyjne, gazowe itp.). Dla porównania, remont mostu Łazienkowskiego kosztował ok. 105 milionów złotych, a na most M. Skłodowskiej-Curie wydano ok. 1,15 mld zł. W rachunku kosztów należy pamiętać o wspomnianych już estakadach nad torami stacji Warszawa Praga o długości ok. 600 metrów. Może okazać się, że faktyczne koszty sięgną dwóch miliardów złotych, a to już jest suma, która umożliwiłaby znaczne wydłużenie II linii metra. W świetle powyższych faktów, absolutnie konieczne jest przeprowadzenie społecznych konsultacji wśród mieszkańców Żoliborza, którzy przede wszystkim odczują negatywne konsekwencje inwestycji. Uważamy również, że konsultacje nie mogą sprowadzać się do dyskusji na temat kategorii mostu, jego skali, liczby pasów, szerokości chodnika itp. Należy podkreślić, że dotychczas władze miasta nie wprowadziły tych tematów do żoliborskich konsultacji, ograniczając się jedynie do pytań dotyczących organizacji ruchu na ulicy Czarnieckiego. Wynik konsultacji da odpowiedź, czy jest przyzwolenie społeczne na wydanie ogromnych pieniędzy podatników na taki cel. W naszej opinii istnieje długa lista ważnych inwestycji ogólno-miejskich wymagających dokończenia – o niektórych napisano powyżej. Obowiązek przeprowadzenia konsultacji na wniosek popierany przez co najmniej 200 mieszkańców dzielnicy wynika z uchwały Rady Miasta nr LXI /1691/2013 z dnia 11 lipca 2013 r. Prawo takie zapisane jest również w § 10 ust.2 Statutu m. st. Warszawy. Wyrażamy nadzieję, że Pani Prezydent Hanna Gronkiewicz-Waltz nie zablokuje naszej obywatelskiej inicjatywy. Ponadto, w związku z uchwałą Rady Miasta Stołecznego Warszawy z 5 listopada br. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania Pasa Nadwiślańskiego, powstał obowiązek uzgodnienia i zaopiniowania projektu planu przez organy i instytucje wymienione w ustawie oraz przez Radę Dzielnicy Żoliborz. Uzgodnienie planu jest zadaniem leżącym w zakresie działań Dzielnicy m. st. Warszawy, toteż spełniony jest warunek konieczny konsultacji dzielnicowych zapisany w §14 ust.2 uchwały o konsultacjach. W dokumentach uchwały Rady Miasta Warszawy o przystąpieniu do sporządzenia planu zagospodarowania Pasa Nadwiślańskiego zapisano, że tworzy się rezerwę terenu pod most Krasińskiego. Czy Rada Dzielnicy będzie mogła zaopiniować projekt planu zagospodarowania pasa Nadwiślańskiego, jeśli Zarząd nie przeprowadzi konsultacji społecznych na Żoliborzu w sprawie celowości budowy mostu Krasińskiego ujętego w tym planie? W załączeniu przekazujemy listę podpisów mieszkańców Żoliborza popierających wniosek o konsultacje w sprawie rezygnacji z budowy mostu. Ich liczba znacznie przekracza wymagane 200 podpisów a zbiórka trwała zaledwie 1 tydzień. Dla umożliwienia kontaktu w sprawie wniosku podajemy dane następujących osób: 1/ Józef Menes, Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa „Żoliborz” Adres do korespondencji: ul. Krasińskiego 27 m. 6 01-580 Warszawa 2/ Alina Uszyńska Wspólnota Mieszkaniowa Krasińskiego 25 Adres do korespondencji: ul. Krasińskiego 25 m. 28 01-580 Warszawa
