Relacje z innymi ludźmi możemy analizować z trzech pozycji: własnej, drugiej osoby i obserwatora. Wielu z nas, idąc przez życie doświadcza go tylko ze swojego własnego punktu widzenia. Oczywiście daje nam to dostęp do pewnej grupy informacji. Jednak jeżeli poświęcimy trochę czasu na przyjrzenie się naszemu życiu z perspektywy drugiej osoby lub obserwatora, to zgromadzimy więcej danych, które mogą stanowić podstawę lepszych działań i bogatszych uczuć. Jest to istotne nie tylko przy wychowywaniu dzieci, ale także gdy chcemy stworzyć trwały, intymny związek z drugą osobą lub gdy kontaktujemy się ze znajomymi, przyjaciółmi, współpracownikami, itp., itd. Dzieci często robią coś takiego, co doprowadza nas do szału. W przeanalizowaniu takich sytuacji może nam pomóc procedura uwzględniająca trzy punkty widzenia. Zrób to w cichym i w miarę wygodnym miejscu, w którym możesz się zrelaksować. A oto kolejne kroki: Pomyśl o jakiejś trudnej sytuacji z twoim dzieckiem i przeżyj ją ponownie. Zwróć uwagę na dostępne ci informacje, na to jak się czujesz, co widzisz i co słyszysz. Przeżyj tę sytuację, wchodząc w rolę swojego dziecka. Zanim „puścisz film” przyjrzyj się swojemu dziecku, Zwróć uwagę na jego wygląd, sposób w jaki się porusza, oddycha, itd. Wsłuchaj się w jego głos. Przez chwilę stań się własnym synem lub córką. Przejdź przez całą sytuację w roli swojego dziecka i zauważ, czego nowego się dowiedziałeś. Czy poznajesz uczucia, które mogło mieć twoje dziecko, a których nie byłeś świadom patrząc na nie ze swego „dorosłego punktu widzenia”. Czy zauważasz teraz coś, czego potrzebuje lub pragnie twoje dziecko, a czego nie byłeś dotąd świadom? Czego jeszcze możesz się nauczyć, będąc własnym synem lub córką? Jakie masz teraz wyobrażenie o tym, czego doświadcza twoje dziecko w swoim świecie i jak sobie z tym radzi? A teraz przeżyj ponownie tę sytuację jako postronny obserwator. Obserwuj siebie i swoje dziecko jakby całe zajście dotyczyło kogoś innego. Czy zauważasz z pozycji postronnego obserwatora ja ty i twoje dziecko odnosicie się do siebie? Czy pewne rzeczy widzisz w nowym świetle? Po tych trzech krokach w pozycjach ja, druga osoba, obserwator trzeba teraz zrobić użytek z nowych informacji. Co teraz myślisz o swoim dziecku, o konfliktowej czy trudnej sytuacji jaka jest między wami i co możesz zrobić mając nowe dane? Wielu rodziców, poprzez wejście w rolę własnego dziecka w 2 i 3 kroku uzyskuje wiele istotnych informacji. Ten sposób może nas uwrażliwić na problemy naszych dzieci.
