Dzisiejszej nocy zmarł Henryk Kończykowski ps. Halicz (ur. 12 stycznia 1924 w Warszawie) – plutonowy Armii Krajowej , żołnierz 4. drużyny III plutonu Felek 2. kompanii Rudy batalionu Zośka , powstaniec warszawski. W batalionie Zośka od jesieni 1943 roku. W Powstaniu Warszawskim przeszedł cały szlak bojowy batalionu. Po upadku powstania dostał się do obozu w Pruszkowie, skąd uciekł do Podkowy Leśnej, gdzie jego rodzina miała mieszkanie. Pierwszy raz aresztowany przez NKWD w styczniu 1945 r. Po kilkutygodniowym pobycie w areszcie, uciekł. Z obawy przed kolejnym aresztowaniem mieszkał w Łodzi, gdzie w 1946 r. podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej. Uczestnik drugiej konspiracji. Należał do tzw. oddziału Kmity. Aresztowany w 1950 r. przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Oskarżony o próbę obalenia siłą ustroju Polski Ludowej oraz o zabójstwo Kazimierza Jackowskiego. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w maju 1950 r. skazany na karę piętnastu lat pozbawienia wolności. Na wolność wyszedł 11 listopada 1953 r. Zrehabilitowany przez Sąd Wojewódzki w Warszawie w 1993 roku. Na podstawie wspomnień Henryka Kończykowskiego powstała książka Jarosława Wróblewskiego Pt. „Zośkowiec”.
